Een vriendin van me vertelde zo’n 1,5 jaar geleden dat er in het contract van haar nieuwe baan het recht op 3 maanden remote werken vanuit het buitenland was opgenomen, een zogenaamde ‘workation’. Dat zette mij aan het denken… zou ik mijn werk ook volledig op afstand kunnen doen vanuit het buitenland?
Maar wat is remote werken precies? Sommigen hebben het idee dat het een veredelde vakantie is, voor anderen blijft het een abstracte term. Maar Google definieert het helder: ‘Remote werken betekent werken op afstand. Medewerkers werken dus niet op kantoor, maar wel op een andere locatie. Dat kan thuis zijn, maar ook in een café, bibliotheek of zelfs in het buitenland.’
Zélfs in het buitenland. Dat impliceert dat het uitzonderlijk is. Bijzonder. Apart. En dat is het misschien ook wel voor velen, maar toch zie ik het steeds meer om me heen en voor mij is het tegenwoordig zélfs het ‘nieuwe normaal’ geworden. De afgelopen 1,5 jaar ben ik namelijk 3 maanden op Lanzarote, 2 maanden in Albanië en 2 maanden op Madeira geweest. En ondertussen heb ik mijn werkzaamheden bij Samhealth gewoon voortgezet. En as we speak ben ik mijn koffer aan het inpakken voor wederom 2 maanden Madeira.
Dit is voor mij mogelijk geworden sinds de Corona lockdown, waarin iedereen ‘remote’ aan het werk ging vanuit huis. Ziekenhuizen gingen dicht voor iedereen die daar niet noodzakelijk hoefde te zijn: artsen, apothekers, verpleegkundigen en patiënten spraken we alleen nog maar digitaal. En een groot deel daarvan is blijven hangen. Met name artsen geven de voorkeur aan interviews via Teams, en dan maakt het eigenlijk niet uit vanuit waar je dat doet. We zien ook regelmatig artsen tijdens sessies of interviews vanuit hun vakantiebestemming, het strand of de speeltuin op beeld verschijnen.
Maar toch hoor ik het binnen de farmaceutische bedrijven nog weinig, ondanks dat thuiswerken daar toch ook zeker de norm is geworden.
Vertrouwen van je werkgever is denk ik één van de belangrijkste aspecten om dit te laten werken, want gevoelsmatig is er misschien minder ‘controle’ als je op fysieke afstand aan het werk bent. Maar realistisch gezien, hoeveel verschilt het nou eigenlijk van thuiswerken? Ik merk dat ik juist geneigd ben om dat extra tandje bij te zetten, omdat ik absoluut niet de argwaan wil wekken dat ik daar alleen maar lekker op het strand lig met een cocktail.
Ik vroeg mijn baas Cornelie Abrahams hoe zij mijn periodes van fysieke afwezigheid ervaart:
“Ook voor werkgevers kan het positieve aspecten brengen. Je werknemer op afstand heeft meer werkplezier en zal het werk daarom ook met meer toewijding doen. Voorwaarde is wel dat je je werknemer volkomen vertrouwt en dat de werknemer al volwaardig lid van het team is.”
Overweeg jij om ‘werk’ te maken van een workation? Dan heb ik deze tips voor je:
- Schakel zo snel mogelijk je werkgever in. Ga het gesprek aan met je werkgever en maak van tevoren duidelijke afspraken over de duur dat je weg bent en de periodes waarin je weg kunt cq mag. Zo is bij mij de afspraak dat ik in de periodes met veel live sessies, vlak voor de zomer en Kerst in Nederland ben.
- Regelzaken. Zolang je kortere periodes (tot 3 maanden per keer en 6 maanden per jaar) weg bent, is het belastingtechnisch en verzekeringstechnisch vrij simpel, maar het is goed om dit ook even vanuit je werkgever te laten controleren.
- Let op het tijdverschil. Iets waar je misschien niet meteen bij stilstaat. Verre, tropische bestemmingen klinken misschien heel verleidelijk, maar 6 uur tijdverschil met meetings om 3 uur ’s nachts is niet helemaal ideaal. Voor mij is 2 uur verschil het maximale, en dan het liefst richting het westen, zodat ik daar lekker op tijd kan beginnen en ook vroeger op de middag klaar ben. Zorg er wel voor dat Outlook je tijdsverschil synchroniseert, anders kunnen er veel misverstanden ontstaan over de tijd van je meeting! Ik merk dat ik zelf gewoon communiceer in de Nederlandse tijd, en mijn outlook hier ook op instel. Dat maakt het voor iedereen wat makkelijker.
- Je hoeft niet meteen 3 maanden weg. Probeer het eens 1 of 2 weken. Voor je werkgevers en collega’s om te ervaren hoe het is, maar ook voor jezelf om te kijken of het wat voor je is. En als het goed bevalt, kun je altijd uitbreiden naar langere periodes of vaker in het jaar! Ik zou zelf niet volledig remote kunnen en willen werken, omdat ik juist ook energie krijg van het werken met collega’s, HCP’s en patiënten. De balans werken op kantoor versus in het buitenland werkt voor mij goed, maar dat is voor iedereen persoonlijk.
- Fatsoenlijk internet = key. Hier in Nederland is goed internet vanzelfsprekend, maar het laatste wat je wilt is dat je in het buitenland zit en de techniek niet meewerkt. Je wilt dat dit vlekkeloos gaat, wees daarom kritisch op de internetsnelheid op bestemming. In Albanië heb ik de Airbnb eigenaar de snelheid laten meten voordat ik boekte. Voor dagelijks gebruik waarbij je ook teams meetings moet kunnen draaien houd ik altijd een minimale download snelheid van 50 Mbit/s aan, dan weet je dat je altijd goed zit.
En zo kan ik nog wel even doorgaan! Voor mij geeft remote werken de vrijheid om mijn werk te blijven doen, terwijl je tegelijkertijd een nieuwe omgeving aan het ontdekken bent, nieuwe mensen en culturen leert kennen en een ‘change of scenery’ hebt. Het voorkomt de ‘sleur’ van het werkende leven, maar biedt me ook de mogelijkheid om voor het bedrijf te blijven werken waar ik me goed voel. Ik zie het absoluut als een privilege dat dit zo kan en mag op deze manier, maar ik denk ook dat het voor werkgevers een kans is om werkgeluk te kunnen bieden aan haar werknemers.
Ik raad het iedereen aan! Laat het me vooral weten als je vragen hebt, ik ben dan wel geen ‘full time digital nomad expert’, maar ik deel graag mijn persoonlijke ervaringen!
Teuntje van Oss is Senior
Consultant bij Samhealth
