In de Nederlandse farmaceutische sector zien we regelmatig dat een potential uit het buitenland wordt aangesteld als Country of General Manager. Niet zo gek als je bedenkt dat wij een uitzonderlijk zorgstelsel hebben.
Uitzonderlijk door de kwaliteit en beschikbaarheid van innovatieve geneesmiddelen en zorg. Ook door de extreem sterke positie van de zorgverzekeraars en de directheid van ons volkje. Tel daarbij een ‘te overziene’ marktgrootte op en je snapt dat Nederland een prachtige proeftuin is voor groeiende Country Managers.
Niet zelden gooien zij de koers om, veranderen de strategie of geven een eigen kleuring om een persoonlijke signatuur achter te laten. Is die aanpak succesvol dan is de volgende halte een groter land met meer uitdagingen. Blijft het succes uit dan volgt een kleiner land of slechtnieuwsgesprek.
De uniekheid van ons land maakt het voor hen lastig snel up and running te zijn. De Nederlandse taal met zijn talloze grammaticale uitzonderingen voegt nog eens een extra dimensie toe. Gelukkig spreken wij hier allemaal Engels en ook nog eens op een serieus niveau. Na een aantal weken of maanden gaat het de meeste potentials goed af. Ze zijn tenslotte ook niet voor niets potentials.
Ik kan mij goed voorstellen dat buitenlandse recruiters die in Nederland actief zijn ook moeite hebben met dit gegeven. Zij missen de taalnuances die zo belangrijk zijn om diepte-interviews af te nemen. Missen de kennis en ervaring in het complexe Nederlandse stelsel en begrijpen ook onze brutale directheid en openheid niet. Oppervlakkig interviewen en benaderen lukt natuurlijk wel en een aantal CV’s aandragen ook. Maar de meerwaarde van lokale recruiters mag helder zijn.
Zelf werd ik recent ook benaderd door een recruiter uit Duitsland. We hadden een leuk gesprek (in het Engels), het was onderhoudend. Na twee zinnen merkte ik dat de betreffende ‘concullega’ geen kaas gegeten had van de farmaceutische industrie en al helemaal niet van de Nederlandse markt. Jammer. Zonde van mijn tijd. Soms denken recruiters genoeg te hebben aan een algemene functieomschrijving. Voor mij is dat niets meer dan een algemene basis. Pas na een intensief intake gesprek met de hiring manager, ga ik op zoek naar passende kandidaten.
Mijn Engels is best ok, maar interviewen doe ik het lekkerste in mijn moedertaal.
Hoe denken jullie hierover? Ik hoor of lees het graag.