Enige tijd geleden werd ik als Business unit Manager Radiologie uitgenodigd voor een Marketing- en Sales Meeting in Portugal. Het zou de eerste keer worden dat ik mijn internationale collega’s zou ontmoeten. Het was kort na de samenvoeging van Bayer met Schering en omdat ‘Radiologie’ eerst bij Schering hoorde en ik een zuiver Bayer hart had, was de kans dat ik collega’s van Bayer zou tegenkomen erg klein. Ik maakte me vooraf niet echt zorgen om mijn taalgebruik maar ik stond er toch wel even bij stil. Zou mijn Engels voldoende zijn? Was mijn interne opleiding voldoende geweest om alles goed te kunnen volgen (nogmaals dank Nardus)? Aan de bar en bij het diner dat volgde viel een last van mij af. Mijn Engels was meer dan voldoende en volgens mij sprak ik ook met iets minder accent dan mijn Franse, Italiaanse en Spaanse collega’s. Heerlijk al die verschillende accenten: de meeste heel charmant, andere nauwelijks verstaanbaar.
De volgende dag hadden wij de eerste plenaire meeting. Nieuwkomers werden voorgesteld en een intensief programma volgde. Na de nodige cijfers en updates (zo slecht deden wij het niet in Nederland) stond de lancering van een nieuwe formulering op het programma door de Europese Marketing Lead. Ik keek er reikhalzend naar uit. Als iemand ons zou moeten enthousiasmeren, ons knettergek zou maken met het allermooiste product van de hele radiologische wereld, dan zou hij het wel moeten zijn!
Maar helaas… zijn presentatie is terecht gekomen in mijn coldlist van meest zakelijke teleurstellingen. Zelden voelde ik zo weinig inspiratie en energie. Misschien verwachtte ik simpelweg veel te veel, maar dit was zo verschrikkelijk saai. Onvoorstelbaar. Na afloop sprak ik hem en anderen en ik weet niet wat voor ervaring jullie hebben binnen Europese marketing teams, maar velen van hen hadden nog nooit een reguliere radioloog gesproken. Zij spraken wel radiologen, maar dan alleen de Key Opinion Leaders, de hoofden van belangrijke afdelingen. Deze waren zonder uitzondering geïnteresseerd in het spreken van Europese marketing collega’s, onder meer om budgetten los te kunnen krijgen voor hun eigen afdelingen. Voor mij in ieder geval reden genoeg om met enige regelmaat mee te gaan met mijn accountmanagers en vooral ook de ‘gewone’ radioloog te spreken.
En nu, vele internationale meetings later, kijk ik met plezier terug op de vele contacten die ik op heb gedaan. Overal in Europa (en daarbuiten) werken wel voormalige collega’s die nét dat ene leuke restaurantje of barretje weten te benoemen. Het viel mij ook op dat er grote cultuurverschillen bestaan. Dat wist ik natuurlijk wel, maar het werd tijdens bijeenkomsten kraakhelder. Ik weet dat ik nu hele bevolkingsgroepen over een kam scheer en dat dat niet eerlijk is, maar in mijn beleving:
- Nemen Fransen besluiten in de koffiepauzes en stellen zij zich in de meetings terughoudend en politiek op
- Zijn Spanjaarden fanatiek, maar zit de Engelse taal soms in de weg
- Zijn Oost-Europese collega’s áltijd heel geïnteresseerd in West-Europese uitdagingen
- Hebben Belgen altijd een plan B en C (en soms zelfs een plan D)
- En hebben Nederlanders het hoogste woord; wij durven ons ook minder positief uit te laten en durven te bekritiseren en plein publiek (in goed Nederlands)
Heerlijk die International Business Meetings.
Herkenbaar? Laat even weten, vind ik leuk,
C U Next time
Recruitment & Accountmanagement
bij Talentmark
