Dit is vloeken voor iemand met een overwegend blauw karakter. Ik vermoed zelfs dat deze personen niet eens de moeite nemen om verder te lezen. Maar heb je een andere kleur, lees dan gerust verder 😉
Perfectie… wat is dat eigenlijk? Is dat zoiets als ‘dat alles klopt’ en er niets te verbeteren valt? Volgens mij bestaat perfectie niet en is het een mythe. Denk je dat je de perfecte partner hebt? Als je diep in de nacht wakker wordt gemaakt door een toverfee of vriendelijke trol die je aanbiedt om twee dingen te veranderen aan je partner, dan voorspel ik je dat je geen vijf minuten hoeft na te denken.
En de perfecte baan dan? Als je de vrijheid zou krijgen kleine of grote dingen aan te passen, zou je dat doen. De perfecte kandidaat? Ja, die bestaat wel. Dat zijn namelijk de professionals die ik voorstel aan opdrachtgevers! Grapje hoor, natuurlijk bestaan die ook niet. Wij beschrijven onze kandidaten ook niet als ‘perfect’. Iedereen heeft aandachts-, leer- en ontwikkelpunten en dat is maar goed ook. Naast prachtige, onderscheidende kwaliteiten zijn ook de aandachtspunten voor iedere persoon anders.
Misschien is het een hele geruststelling voor je, dat niet alles perfect hoeft te zijn. Er is ruimte voor ontwikkeling, verandering en verbetering. Een proces dat nooit eindigt. Nee, perfectie bestaat dus niet maar het streven naar perfectie wel. Door op zoek te gaan, je zintuigen scherp te stellen op het perfecte beeld, zie, voel en ervaar je meer. Geef je ook richting aan je activiteit. Mijn opdrachtgevers schetsen op verzoek de ideale (perfecte) kandidaat en dat is altijd iemand die niet bestaat. Een schaap met vijf, zes of zeven poten. Daardoor zijn wij geprikkeld om díe kandidaat te vinden die toch in ieder geval met minstens vier poten lekker kan draven. Blij, huppelend en hongerig naar persoonlijke ontwikkeling richting de opdrachtgever.
Blij huppelen naar een nieuwe werkgever
Persoonlijk geloof ik in Kaizen. Een Japans gedachtegoed dat een samenstelling is van twee woorden: ‘veranderen’ en ‘goed’. Het verhaal gaat dat medewerkers van de Toyota fabriek ieder afzonderlijk de productie stil mogen leggen als zij denken dat een onderdeel(tje) van het proces beter kan. Misschien een broodje aap verhaal, maar wel met een interessante boodschap. Voor mij betekent Kaizen dat het ‘altijd beter kan’. Op het moment dat ik een ruimte binnenkom, scan ik deze en zonder dat ik er erg in heb, vind ik dingen die beter kunnen. Kaizen is voor mij het streven naar perfectie. Kritisch kijken naar wat je hebt afgeleverd, zoekend naar punten ter verbetering en die doorvoeren. Er schuilen wel twee gevaren in. In de eerste plaats maak je je werk, als je niet oppast, nooit af. Het kan tenslotte altijd beter. Als je een artikel zoals dit schrijft is het eenvoudig om dagen bezig te zijn met het vinden van net weer die beter passende zin. Inmiddels heb ik mijzelf aangeleerd dat als ik begin te typen, ik vooral gewoon door moet gaan. Collega redactielid Roderick kijkt er daarna nog even naar en klaar. Waak dus zelf over het proces. Bijna perfect is goed genoeg.
Een tweede gevaar is dat je ontevreden over kunt komen bij anderen. Ook weer omdat het altijd beter kan. Alles boven een acht is meer dan ruim voldoende en daardoor ook prima. Een tien wordt het waarschijnlijk nooit. Terugkijken naar je werk en evalueren is altijd goed. Schrijf daarna niet alleen op wat beter kon, maar vooral ook wat goed ging. Voel je niet geremd om jezelf schouderklopjes te geven voor je werk. Op zoek naar die ruime voldoende, die acht-plus zodat je tevreden terug kunt kijken en nog gemotiveerder kunt starten met je nieuwe taak.
Ga op zoek naar de balans: perfectie bestaat niet, het streven naar perfectie wel. Het kan altijd beter en een ruime voldoende is een prachtig getal om tevreden te zijn over wat je evalueert.
Ik heb net teruggelezen wat ik hierboven getypt heb. Oh boy, er zijn heel wat zaken die ik mooier of beter had kunnen beschrijven. Maar ik laat het erbij. Ik ga weer op zoek naar nieuwe huppelende schapen met minimaal vier poten.
Accountmanagement bij Talentmark
