Afwijzingen wennen nooit.. bij een baan hoort een gouden medaille [opinie]

(Vervolg op Hans' artikel Je baan kwijt… ineens alle tijd… in de actie dus!)

Inmiddels zit je in de laatste of voorlaatste ronde van het proces. Je kent de organisatie al een stuk beter dan aan het begin van het proces. Je hebt persoonlijk kennisgemaakt met je toekomstig nieuwe leidinggevende, je kent Tanja van HR al aardig en hebt wekelijks contact gehad met de recruiter die jou begeleid heeft. ‘Pas blij worden als je een goed voorstel krijgt’ houd je jezelf voor. Ook de belangrijke mensen om je heen weten dat het bijna zo ver is. Je probeert je gedachten te beteugelen, maar eerlijk gezegd zie jij jezelf al dagelijks naar dat moderne kantoor rijden om aan de slag te gaan.

Dan belt je recruiter je met de mededeling dat men toch een beter gevoel had bij de andere kandidaat. Vaag hoor je op de achtergrond nog dat je een hele sterke kandidaat bent en er écht een goede klik was. Maar de boodschap komt hard binnen. Vol ongeloof hoor je het aan en ga je op zoek naar redenen die vergoelijken dat jij het niet geworden bent.

Afgewezen worden komt hard aan. Al is het een eerste ronde, een tweede of de laatste… het is een boodschap die je liever niet krijgt. Rationeel probeer je gedachten te vermijden die jou vertellen dat jij er hoort te werken. Gedachten van lekker aan de gang gaan bij dit mooie bedrijf. Gevoelsmatig is dat toch lastig. Als je vol overtuiging solliciteert, hoor je deze gevoelens ook te hebben. Je moet er helemaal voor gaan. Als je meerdere procedures hebt lopen, zul je er per procedure nog steeds ongeremd voor moeten gaan.

Laat een afwijzing maar gewoon landen. Reflecteer er op en bedenk dat men er blijkbaar van overtuigd is een betere collega gevonden te hebben. Het zij zo, blijkbaar was dit niet jouw baan. En dat is jammer, maar niet erg. Jij past duidelijk ergens anders op een betere manier.

Na enkele dagen is het goed om met de recruiter te evalueren. Zijn er zaken die jij anders had kunnen of moeten doen? Is er iets dat jij of je recruiter gemist heeft? Zijn er zaken die je kunt leren van dit proces? Kun je op enige wijze meerwaarde halen uit dit proces? Vraag letterlijk de woorden van je afwijzing. Misschien kan de recruiter zelfs het bericht met je delen. Je kunt ook vragen naar je profiel dat de recruiter van jou gemaakt heeft. Je ziet dan hoe jij op hem of haar bent overgekomen. Misschien herken je jezelf er onvoldoende in?

Na bijna een jaar was ik de ‘trotse’ eigenaar van zeven zilveren medailles. Geloof mij, dat weegt behoorlijk om je nek; ik ging er bijna krom van lopen.

Neem je tijd om de emoties te laten uitrazen voordat je je weer focust op de volgende procedure. Neem ook even tijd voordat je met je recruiter gaat evalueren. Net als bij ieder slecht nieuws gesprek staan de eerste uren volledig in het teken van de emotie en het ellendige gevoel. Ga even sporten. Squash hielp mij enorm; met dierlijke kracht tegen een stuiterbal slaan. Vertel ook in je directe omgeving in welke mate je ervan baalt. Ik heb geleerd dat als je doet alsof het je niets doet, je de indruk kunt geven dat je nonchalant bent en de procedure niet serieus genomen hebt. Het is heel normaal dat je er gruwelijk van baalt, boos en of verdrietig bent. Maak ook duidelijk waar jij op dat moment even behoefte aan hebt. Je hebt heel wat energie gestoken in de procedure; hebt het lang mentaal opgebouwd en dat is niet zomaar weer weg. Dat direct verdringen door te focussen op een volgende procedure kan natuurlijk, maar adviseer ik niet. Het heeft even tijd nodig voor je weer in je kracht zit.

Enkele jaren geleden had ik een periode dat ik op zoek was naar een senior rol binnen de farmaceutische of medical devices industrie. Na bijna een jaar was ik de ‘trotse’ eigenaar van zeven zilveren medailles. Geloof mij, dat weegt behoorlijk om je nek; ik ging er bijna krom van lopen. Inmiddels werk ik al weer jaren als recruiter en mag ik mijn ervaring en inzichten delen met professionals die mogelijk in dezelfde situatie terechtkomen.

Tot slot: blijf ervan overtuigd dat jij je nieuwe baan gaat vinden. Je hebt er maar één nodig en je weet dat je veel te bieden hebt met jouw ervaring. Afwijzingen wennen niet. Al is het de tiende of elfde, misschien heb je simpelweg wat pech gehad en is het de twaalfde keer raak.

Laat je niet ontmoedigen, wees helder in je gevoelens en gedachten en omarm de support die je van dichtbij krijgt. En vergeet nooit: het komt altijd goed.

Altijd!